Een ode aan haar: de rode zon.

Ik raakte laatst, net als vele andere dankbare keren, weer eens diep verzeild in gesprek met mijn oudste -en meest wijze- vriendin. We zaten op de vlonders van de gracht, de zon brandde de eerste zomerstralen door onze zwarte jeans. De kade was een prima representatie van het Utrechtse volk; op rechts een uiterst voorbereid stel met koelbox en klapstoelen, een handje pubermeisjes een stukje erachter. In het water dobberen twee gasten in hun opblaasboot; een afgemeten ruimte voor twee welvarende lijven en tien blikken pils. 

We praten over podcasts. Over ongewilde lachbuien op de fiets en over kortstondige levenslessen door een rubberen draadje. Ze wil me vertellen over haar favoriete aflevering, over haar favoriete onderwerp en haar favoriete quote. Maar om de spoiler niet te verklappen vraagt ze me: wat betekent volwassen worden voor jou? 

Nu, een zomer later, denk ik weer eens terug aan die vraag en realiseer ik me dat iedere volwassene deze transitie heeft meegemaakt, maar niemand echt een flauw idee heeft wat het nu werkelijk betekent om volwassen te zijn. Betekent het dat ik mezelf financieel en sociaal gezien kan onderhouden? Dat ik ’s ochtends naar Jan de Hoop moet kijken en gedag zeg tegen de buurman op de hoek? Dat ik zondagavond met weemoed in de laatste restjes weekend zink en het aftellen tot de volgende illusie van vrijheid begint? 

De Middelnederlandse betekenis van volwassen komt in de oudste zin van het woord overeen met het Nieuwnederlandse volgroeid.Tuurlijk voelen we ons wezenlijk anders wanneer we gulzig het eerste legale biertje opentrekken op onze 18e verjaardag. Maar wat betekent volwassen zijn nu precies voor jou? Een vraag die je pas kunt beantwoorden als het moment daar is.

Vanmiddag liep ik door een grijze stad en besefte ik me: volwassen zijn betekent voor mij de maatschappij waarin je leeft te aanschouwen voor wat het is. De mensen er in te zien voor wat ze zijn. Volwassen zijn betekent voor mij beslissingen durven maken, naar je hart durven luisteren en het risico van het leven aan durven gaan. Volwassen zijn betekent voor mij erkennen dat liefde lijden is, dat kwetsbaarheid kracht is. Dat tevredenheid niets anders is dan het accepteren van de vergankelijkheid van de hoogste piek en het diepste dal. 

Volwassen zijn betekent loslaten; het veilige en vertrouwde en dat waar je de toekomst op bouwde. En goddank betekent het dankbaarheid; voor zij die je laten nadenken en die onvoorwaardelijk met je mee dobberen. Ik pak een blikje en trek ‘m open.

Van appelsap tot lauwe klats; deze is voor jou Ber.